ProMotion

Op verzoek van Z33 maakt Gabriel Lester een ingrijpende ruimtelijke installatie in twee van de historische begijnhofhuisjes van het kunstencentrum.
Zijn meest ingrijpende ingreep is een brug die hij samen ontwierp met architect Arnaud Hendrickx. Die loshangende brug start zwevend op het gelijkvloers van de eerste ruimte en brengt je in stijgende lijn naar de eerste verdieping van de tweede ruimte.
Gabriel Lester speelt in de tentoonstelling een bizar architecturaal spel in de ruimtes met behulp van technieken uit de cinema, decorbouw en het theater.

De tentoonstelling

ProMotion – Mai Abu ElDahab

(…) En zo is het met “Er was eens”. We kunnen het einde niet zien. Grootvader’s grootvader’s grootvader’s grootvader …. Het doet je duizelen. Maar zeg het nog eens langzaam, en uiteindelijk kan je het je voorstellen. Doe er dan nog een bij. Dat brengt ons snel terug in het verleden, en van daaruit naar het verre verleden. Maar je kunt nooit naar het begin, want achter ieder begin ligt een ander “Er was eens”. Het is als een bodemloze put…. Word je duizelig van al het kijken in de diepte?

– E. H. Gombrich, Een kleine geschiedenis van de wereld, 2005.

Het werk “ProMotion” van Gabriel Lester handelt letterlijk over het bewegende beeld. Je doorheen de tentoonstelling bewegen is deelnemen in een symfonie van beweging die je omhult. Wat eerst een serie onsamenhangende sculpturale elementen lijkt, openbaart zich stelselmatig als Lester’s speelse versie van de verhaalkunst. Zoals in de meeste van Lester’s kunstwerk en ligt de nadruk hier op het experimentele en het denkbeeldige. In die zin is wat eerst een precieze positionering en choreografie lijkt in realiteit een geïmproviseerde constructie ontstaan uit de dialoog met de wezenlijkheid van de ruimte zelf.
In zijn werk eigent Lester zich de mechanismen van  de cinema toe en benadrukt haar manipulatietechnieken. In “ProMotion” is dit een aspect van louter praktische aard, Lester bootst deze mechanismen meer als effect dan als toepassing na. Hoewel cinematografische technieken en uitrusting worden gebruikt om je in een andere wereld te dompelen, geeft Lester ze door als een geschenk dat door de kijker dient gebruikt te worden. Het naast elkaar plaatsen van de nieuw gebouwde helling en de voortdurend bewegende en aftastende lichten onthullen de leeggemaakte en gedeconstrueerde ruimte. Het zien van de blootgelegde details, geschiedenis en littekens maakt van de verkenning van de ruimte een intrusieve actie (zoals het lezen van iemands dagboek of het toevallig binnenvallen bij een ruziënd koppel). De verschillende routes doorheen de ruimte en de voortdurend veranderende omgevingsbeelden maken de ervaring voor iedere toeschouwer zowel persoonlijk als toevallig.

De verhalende inhoud van het werk is precies de mogelijkheid van een verhaal; het handelt over ‘hoe’ een verhaal te vertellen. Lester’s beeldkeuze geeft echter wel een richting aan die men kan volgen om een hoeveelheid mogelijke verhalen te ontwarren. De installatie binnenstappen is een stortvloed van karakteristieke beelden trotseren die vertrouwd lijken qua atmosfeer maar dubbelzinnig zijn naar tijd- en plaatsduiding. De scenografisch analoge beelden verwijzen naar filmische momenten waar de existentiële crisis de gevoelens van leegheid van de protagonist visueel weergeeft: een eindeloze tunnel, een rit op een donkere autoweg, een verlaten dorp, een zwarte leegte… Deze beelden zijn stappen in het ongekende net zoals Lester’s eindeloze helling of de nimmer eindigende omwentelingen van de transportband.

Word je duizelig van al het kijken in de diepte? Net zoals Gombrich’s analogie van de waterput is “ProMotion” onbegrijpelijk; het is doorlopend en duurt almaar voort, je kan maar (iets) voorspellen voor zover je (iets) kan zien… Terwijl ik deze tekst schrijf in een rijdende trein, starend naar het bewegende beeld buiten, vraag ik me af aan welke zijde van het glas dit verhaal zich afspeelt.
Mai Abu ElDahab is artistiek directeur van Objectif Exhibitions in Antwerpen.

De kunstenaar

Gabriel Lester (Amsterdam, 1972)  studeerde audiovisuele kunsten aan de kunstacademie van Breda en experimentele film aan Sint-Lucas in Brussel. In 2000 rondde hij de Rijksacademie in Amsterdam af. Hij stelde tentoon op diverse plekken in Europa en de Verenigde Staten. Twee jaar geleden was hij één van de geselecteerden voor de Prijs Jonge Belgische Schilderkunst, dit jaar won hij samen met URA architecten de ontwerpwedstrijd voor de Betoncentrale in de Oude Dokken in  Gent.
De architect

Arnaud Hendrickx (Vilvoorde, 1970) is architect en doceert aan Sint-Lucas Architectuur Brussel.
De titel

ProMotion
Een ruimtelijke installatie van Gabriel Lester
met de introductie van een diagonaal 
oor Arnaud Hendrickx

De titel van de tentoonstelling kan je letterlijk vertalen als voor (pro) en beweging (motion). Je beweegt je letterlijk in de ruimte en zoals Mai Abu ElDahab in haar tekst schrijft is  “je doorheen de tentoonstelling bewegen  deelnemen in een symfonie van beweging die je omhult.”
De titel refereert ook naar het begrip promotie, het stijgen op de sociale ladder. Om de brug te bestijgen in de tentoonstelling moet je trouwens eerst over een solide betonnen trap lopen .
De diagonaal die geïntroduceerd wordt is uiteraard de brugconstructie. Ook hier speelt Lester een taalspel. Hij introduceert het in de betekenis van dat hij de installatie voorstelt, maar hij introduceert het ook in de vorm van een intrusie, een letterlijk binnendringen in de ruimte.
Een derde element uit de titel is het vermelden van de architect. In de hedendaagse artistieke praktijk is het uiteraard courant dat kunstenaars met medewerkers en aanbestedingen werken. In tegenstelling tot de filmwereld krijgen deze medewerkers echter amper naamsvermelding. Met de formulering “met de introductie van” (in het engels: ‘introducing’), slaat hij die brug met de filmwereld.
De affiche

Het campagnebeeld voor de tentoonstelling ProMotion is de foto ‘Inca Cola’ die Gabriel Lester tijdens een reis in Peru maakte. Het toont een groot billboard vanuit een erg filmisch kikkerperspectief in beeld gebracht. Zowel de foto’s, installaties, films en andere beelden die Gabriel Lester maakt spelen met de beeldtaal van de cinema. Zo creëert hij in de tentoonstelling volgens Mai Abu ElDahab ” karakteristieke beelden …die vertrouwd lijken qua atmosfeer maar dubbelzinnig zijn naar tijd- en plaatsduiding.”
Bekijk hier het interview met Gabriel Lester

Beeldengalerij5 afbeeldingen